2023 was voor mij een jaar waarin vele sluimerende zaken boven kwamen drijven. Lang aanslepende issues werden plots vrijwillig, of noodgedwongen, duidelijk en daardoor bespreekbaar. Het is net als een interne verwondingen die je aan de buitenkant niet ziet. Of als een binnenin rottende, langs buiten glanzende appel. Alles lijkt okay maar binnenin woekert alles dat het een lieve lust is. Als je niets doet, verschrompelt uiteindelijk ook de schil van de appel. De zaak is dan hopeloos verloren. Het is dus belangrijk en noodzakelijk om deze zaken tijdig te bekijken en aan te pakken.
Ik ben dus heel dankbaar dat de onderliggende, sluimerende rottigheid zich heeft willen tonen. We zitten midden in de zware periode van de confrontatie met deze zaken. Dat geeft spanningen, zoeken, proberen, falen, opnieuw opstaan, … Niet gemakkelijk maar het is een deel van een onvermijdelijk proces als je tot herstel wilt komen.
Een van de dingen die ik hieruit geleerd heb, is dat alles en iedereen op het juiste moment is wat hij moet zijn om het avontuur van het leven vorm te laten krijgen. We krijgen de gepaste uitdagingen waar we de beste lessen kunnen uit trekken op ons pad. De uitdaging die ik de laatste dagen ontdekt heb, is dat alles okay is! Het is niet zo dat we allemaal moeten gaan zweven in een grote meditatieoefening en zo collectief verhevenheid bereiken. Het is ook niet zo dat we allemaal stevig met de voeten op de grond moeten gaan staan en alleen maar angstig moeten waken over het volhouden, tot het einde van ons leven. Hét doel is balans. Een krachtige positie waar een hoger bewustzijn een plaats heeft én waar de band met het concrete dagelijkse praktische leven ook aan bod komt. Deze uitdaging van dat doel loopt op alle niveaus.
Op persoonlijk vlak deze aandacht verdelen en veredelen door de verbondenheid met alles en allen in te zien en vanuit dit inzicht ook aandacht te geven aan jouw persoonlijk verhaal in de beleving en de behoeftes van je lichaam.
Op het gebied van mijn relatie heb ik dezelfde kans gekregen door een partner die heel stevig geaard leeft en kiest. Hierbij legt zij de nodige voorzichtigheid aan zodat we geen ondoordachte, impulsieve risico’s te nemen. Ikzelf ben de eeuwige avonturier die vanuit zijn buikgevoel beslissingen neemt en die niet bang is van een tegenvallende sprong. Ik trek haar mee in de richting van voluit te durven leven. Zij trekt mij mee in het doordachter keuzes maken.
Ook in de wereld van vandaag zien we die twee strekkingen. Enerzijds mensen, leiders, volkeren die bezorgd zijn over hun eigen welzijn. Zij zijn zo bezig met hun eigenheid dat ze er oorlogen voor over hebben waar mensen zware verliezen leiden. Of bedrijfsleiders die hun medewerkers uitbuiten om hun winsten te maximaliseren. Anderzijds hebben we hele groepen mensen die volledig gaan voor het holistisch gedachtegoed en er zichzelf als individu volledig in verliezen. Ze leven helemaal in de zweverige sfeer van het ‘hogere’ en de goddelijke ervaring in die mate dat ze er niet meer praktisch kunnen zijn voor hun directe naasten. Ook hier is een gezonde balans het doel.
Wat een boeiend avontuur is deze zoektocht naar evenwicht. Wat een rijk inzicht dat geen van de twee partijen veroordeelt, maar doet inzien dat de verzoening in de balans het ware doel is. Een oprechte uitnodiging om het complementaire in de andere te zien, te onderzoeken, te eren en op te nemen. En tegelijk jouw eigenheid aan te reiken om ook die andere het genot van de balans ervaring te kunnen geven.
Ik ben oprecht diep dankbaar voor het inzicht in deze wijsheid. Ik hoop dat jij, lezer, toeschouwer, bestemmeling er ook waarde in vindt. Een waarde die jouw beeld op jezelf, je relatie, de wereld en het ganse universum mag verrijken in het vinden van rust door het besef dat alles draait om het stabiel houden van deze schijnbaar duale balans, die eigenlijk één geheel vormt en dus helemaal geen dualiteit inhoudt.
Comments