Terwijl luide personages zoals Elon Musk de strijd aangaan tegen het 'woke mind virus' wordt opgemerkt dat de politieke attitudes bij jongeren polariseren: meisjes verschuiven steeds meer naar links en jongens steeds meer naar rechts. Wordt dit een doorgezette 'war between the sexes' en wat kan hier soelaas bieden?
Elke mens, mannelijk of vrouwelijk, zoekt zin. Ook wie dit zoeken ontkent of onderdrukt.
In deze zoektocht heeft, volgens holistisch denker Jeremy Griffith, de vrouw een streepje voor, omdat zij vanuit de biologie, vanuit een quasi onweerstaanbare instinctieve oproep, haar missie vindt in het moederschap. Uiteraard zijn er de uitzonderingen die deze regel bevestigen.
De man, echter, heeft dat instinctieve ‘marsorder’ niet. Die wordt pas vader als het kind verschijnt, en zoekt dan wat het betekent om die rol op te nemen. Anders gezegd, de man weet niet wat zijn missie is op deze gehavende planeet. Voor de meeste mannen valt het vaderschap - ook al is het immens waardevol - niet samen met de zin des levens.
Dat brengt met zich mee dat de vrouw spontaan van binnenuit is gericht op koestering en bescherming en zulks evenzeer van de partner, maar zeker ook van de maatschappij verwacht. Dat verwachtingspatroon kan al snel leiden tot spanning binnen de relatie tussen man en vrouw.
De man daarentegen is nog op zoek naar zin en stapelt daardoor meer ontzetting en onzekerheid op. Dat leidt heel gemakkelijk tot compensatiegedrag en egocentrisme waarmee de man wil aantonen wel degelijk 'een missie' te vervullen.
De vrouw gaat dus - in lijn met haar aanvoelen en zending - voor een linkse maatschappij die de zwakken beschermt. Terwijl de man sneller zal gaan voor het bewijzen van zelfwaarde, en zich makkelijker egocentrisch opstelt. Dat kunnen we rechts of 'ontzet en zoekend' gedrag noemen. En dat vertaalt zich uiteraard ook op politiek vlak.
Dit onderscheid begint zich reeds te etaleren op het moment van het achterlaten van de onschuldige kindertijd. Groeiend bewustzijn vraagt immers om positionering.
Hoe dan de weg vooruit?
De weg vooruit, volgens Jeremy Griffith, is - contradictorisch genoeg - niet dat de mens zich plots anders begint te gedragen. Alsof er nieuwe 10-geboden moeten worden geschreven, die we dan zonder morren moeten respecteren.
Neen, de weg vooruit is het BEGRIJPEN wat de menselijke conditie is, waar die vandaan komt, en tot wat die allemaal heeft geleid en nog steeds leidt. De menselijke conditie heeft geleid tot het conflict tussen de seksen die elkaar niet begrijpen (Venus/Mars). De menselijke conditie heeft geleid tot ras-denken dat niet slechts het individu maar hele groepen beschuldigt. De menselijke conditie heeft geleid tot de twee polen links en rechts. De menselijke conditie maakt de mens woedend, egocentrisch en van zichzelf vervreemd.
Belangrijk: De menselijke conditie wordt anders beleefd door vrouwen dan door mannen, met als gevolg dat de seksen elkaar niet begrijpen, en de kloof verbreedt.
De meeste mannen nemen de biologische codering van vrouwen en welke hun prioriteiten en verlangens zijn niet in rekening. Dat verklaart de humor aan de toog waarmee de man met de vrouw lijkt af te rekenen.
De meeste vrouwen denken dan weer dat de man zich zonder ware oorzaak ontzet gedraagt en gaat bijgevolg nogal makkelijk over tot veroordeling. "Doe toch eens gewoon!"
Niet enkel weet de man niet wat zijn missie is; wat de zin is van zijn leven is; de man voelt ook de druk van veroordeling, omdat de vrouw er beter lijkt in te slagen om haar doel te bereiken. Veel mannen zoeken daarom afleiding in de drukte van het professionele leven of zoeken opluchting door het zwaaien met succes en verworvenheden. Kortom, door het etaleren van compensatiegedrag.
De man lijdt onder de ontzetting van te moeten leven zonder zelfbegrip en zonder zinvinding. De vrouw daarentegen lijdt, op haar beurt, voornamelijk onder het gedrag van de ontzette man.
Op grotere schaal zie je dit:
Links is boos dat er niet meer mensen zijn die spontaan goed handelen, en probeert goedheid te verplichten via wetgeving.
Rechts is boos dat links verordent dat je gewoon goed moet handelen, en dat je je niet moet aanstellen. Zo verzamelt rechts haat tegenover linkse wetgeving.
Vermits vrouwen en meisjes meer geneigd zijn om zorg te dragen, lijkt voor velen onder hen 'links denken' totaal logisch. En vermits de meeste mannen en jongens die neiging niet instinctief-biologisch met zich meedragen, voelt links voor hen als een veroordeling, en gaat men er rechts-egoïstisch tegenin.
Hoe geraken we hier uit?
Doordat mannen en vrouwen elkaar holistisch-wetenschappelijk zullen gaan begrijpen. Doordat beide in gelijkwaardigheid elkaars verschil in kaart kunnen brengen. Door de mens - man en vrouw - te rehabiliteren, waardoor er bevrijding van schuld optreedt; waardoor er zelfliefde mogelijk wordt; en waardoor de ontzetting kan afnemen en zelfs verdwijnen.
Zonder verwarring, zonder veroordeling, zonder zelfhaat, zonder 'links dogma', zal rechts gedrag afnemen. Met inzicht, met begrip, met omhelzing van het verschil tussen man en vrouw, met zelfliefde en liefde onder elkaar, zal ontzet gedrag afnemen.
Niet 'religie' zal de mens redden. Maar ook een linkse wetgeving zal de mens niet redden. Integendeel, dit zal ontzetting en rechts gedrag doen toenemen. Wat verklaart dat zelfs een figuur als Trump tot wereldleider kan worden verkozen ...
Samengevat:
De weg vooruit, volgens bioloog Jeremy Griffith, is BEGRIJPEN wat de menselijke conditie is; is het aantonen dat we deze kunnen verklaren en obsoleet mogen verklaren. De weg vooruit is op wetenschappelijke wijze de mens rehabiliteren - weg van de (zelf)beschuldiging - opdat de ontzetting kan wegglijden en er zodoende een nieuwe zorgende maatschappij kan ontstaan.
Gedurfd en helemaal waar. Polarisering neemt toe. Alleen het begrijpen van de menselijke conditie ook wel Human Condition, kan alle tegenstelling oplossen. En dat is een enorm hoopvolle en bevrijdende boodschap