VRIJHEID

De ziel is zuiver maar blijkt een hulpeloze vriend te zijn die voelen kan, maar niet begrijpen kan.

Bestaat er een politieke oplossing om te komen tot een nieuwe toekomst en een warme samenleving met plaats voor iedereen?

Jongeren polariseren: meisjes verschuiven meer naar links en jongens meer naar rechts. Wordt dit een doorgezette 'war between the sexes'?

De mens hoopt op eeuwig leven en is bereid erin te geloven. Vanwaar komt toch dit verlangen?

Wat betekent het dat lang geleden, naast de oeroude instinctieve ziel een tweede capaciteit, de denkgeest kwam te staan?

Vakantie biedt soms de kans om dichter bij de natuur te komen. Het is meteen ook een gelegenheid om de rol van de mens erin te overwegen.

Wist je dat bij ‘primitieve’ volkeren kinderen zelden wenen en nooit gestraft worden? Wat kunnen we van hen leren over het ouderschap?

'Adam en Eva zijn de ultieme eenheid vergeten', schrijft Jim Palmer in zijn 'Notes from the Edge'. Maar die eenheid bestond helemaal niet.

Pas wanneer we de menselijke conditie kunnen verklaren, zal de mensheid de kwaadheid staken en de weg van de liefde kunnen gaan.

Wanneer het leven de mens soms neerdrukt en diens gedrag bepaalt, dient dit aspect eindelijk te worden bekeken door de biologie.

We voelen allemaal de ontzetting, maar we kunnen ze niet vastnemen. Wat is het? En hoe komen we ervan af?

Zelfs de ruigsten onder ons verbergen onder hun mantel een zacht hart. De ruige wereld verplicht er ons toe. Wat te doen met onze schaduw?

Ieder die lijdt wil verdoving met al wat kortstondig een goed gevoel geeft. Maar omdat het niet helpt, drijven we de dosis op.

De mens gaat niet gebukt onder een agressieve dierlijke neiging. De mens kent een psychologische neiging om egoïstisch en kwaad te handelen.

Tot op vandaag draagt elke mens een schuldgevoel met zich mee. Allen erven we het gewicht van ontzetting. Erfzonde?

Bestond de mens in het allerbegin in volle perfectie, zonder dat daaraan een trage evolutionaire ontwikkeling voorafging?

Was het leven gewoon een wandeling in de zon, we zouden helemaal niet mediteren. We zouden leven met de ogen geopend en in volle beweging.

Plots valt het je op dat je kind dat gisteren nog vrolijk door het leven huppelde, een beetje tot stilstand is gekomen. Wat is er gebeurd?

Hebben wij ooit in alle vrede samengeleefd? Zonder verontrustende gedachten, zonder oordeel; gewoon zalig toeven, en eten, en vrijen?

Dieren zitten opgescheept met een drang om hun genen door te geven met een voortdurende strijd tot gevolg om er als beste uit te komen.